nie gubię słów w popłochu.
mam aż za wiele czasu.
ja po prostu je gubię i nie umiem ich odnajdywać.
kiedyś mieszkały na dnie kubka z herbatą,dzisiaj wszystko ma inny smak.
gorszy? lepszy?
nie wiem.
mam zaczarowane usta.
na oczach zawiązałeś mi jakoś ciemny materiał.
nie widzę Cię,
ale pozwalasz mi się smakować.
dotykam Twoich powiek. też są zasłonięte.
sypiamy w swoich ramionach, wszystko niemal bez słowa.
dotykamy się i smakujemy z przepaskami na oczach.
powiedz mi, co się stanie, gdy oboje je ściągniemy.
tylko Ty wiesz jakimi ścieżkami chodzę, kiedy jestem bez Ciebie, sam nie zdradzając mi niczego.
mam aż za wiele czasu.
ja po prostu je gubię i nie umiem ich odnajdywać.
kiedyś mieszkały na dnie kubka z herbatą,dzisiaj wszystko ma inny smak.
gorszy? lepszy?
nie wiem.
mam zaczarowane usta.
na oczach zawiązałeś mi jakoś ciemny materiał.
nie widzę Cię,
ale pozwalasz mi się smakować.
dotykam Twoich powiek. też są zasłonięte.
sypiamy w swoich ramionach, wszystko niemal bez słowa.
dotykamy się i smakujemy z przepaskami na oczach.
powiedz mi, co się stanie, gdy oboje je ściągniemy.
tylko Ty wiesz jakimi ścieżkami chodzę, kiedy jestem bez Ciebie, sam nie zdradzając mi niczego.
