Almodovar kilka godzin, musiałam aż się napić kawy, mimo, że rzadko to robię.
tak jakoś po Wieniawskim zachciało mi się innych klimatów, innej mentalności, innych spojrzeń.
na końcu i tak się kończy jak zwykle, choć tym razem niesamowitą odmianą będą cholernie pracowite i stresujące trzy dni.
niesamowicie ładnie wygląda tuż przed 6 rano.
[nie znam obietnic, które można by teraz składać.]
